Η γονεϊκή σχέση, εάν η ζωή εξελιχθεί φυσιολογικά και χωρίς αναπάντεχα, είναι μία από τις μακροβιότερες σχέσεις στη ζωή του ανθρώπου, από τις πιο σύνθετες και συναισθηματικά φορτισμένες και αυτές που επηρεάζουν τελικά την κοινωνία γενικότερα.
Ο ρόλος του γονέα αντίστοιχα είναι από του σημαντικότερους και πιο υπευθύνους ρόλους
και παρόλο αυτό το γεγονός δεν υπάρχει η κατάλληλη προετοιμασία γι αυτό. Θεωρούμε πως το ένστικτο και τα βιώματα μας είναι τελικά αυτά που θα μας οδηγήσουν στο να ανταπεξέλθουμε σωστά σε αυτό το ρόλο.
Έτσι, ερήμην των συνεπειών που υπάρχουν λόγω αυτού του ελλείμματος, διαιωνίζονται δυσλειτουργικές συμπεριφορές από γενιά σε γενιά, με αποτέλεσμα η κοινωνία να εξελίσσεται ενώ η σπουδαιότερη σχέση, στη οποία αυτή η κοινωνία βασίζεται, να μένει πίσω.
Εάν όμως αυτό αλλάξει και σταδιακά εκπαιδευτούν οι γονείς σε αποτελεσματικότερους τρόπους επικοινωνίας και ανατροφής των παιδιών τους, τα παιδιά θα μιμηθούν με τη σειρά τους σωστότερες συμπεριφορές και έτσι σταδιακά αυτό που θα διαιωνίζεται θα είναι ένα πιο θετικό πρότυπο συμπεριφοράς, ανατροφής και διαπαιδαγώγησης.
Ένα πρότυπο που θα επικεντρώνεται στη διαμόρφωση και ανάπτυξη μιας ουσιαστικής και ισορροπημένης σχέσης ανάμεσα στο γονέα και το μωρό/παιδί/έφηβο, η οποία θα χαρακτηρίζεται από σεβασμό, αποδοχή, επικοινωνία, στήριξη, ενθάρρυνση και αγάπη και θα οδηγεί στη διαμόρφωση ανεξάρτητων, υπευθύνων προσωπικοτήτων, συναισθηματικά και ψυχικά ισορροπημένων που θα προσφέρουν στους ίδιους και στην κοινωνία.
Γιατί τα παιδιά δεν ανήκουν στους γονείς. Είναι αυτόνομες οντότητες & προσωπικότητες από την ημέρα που έρχονται σε αυτό τον κόσμο. Ο γονέας είναι ο φροντιστής, ο προστάτης και καθοδηγητής τους. Αρχικά να τα φροντίσει, πρακτικά και συναισθηματικά και σταδιακά να τα γνωρίσει και να τα καθοδηγήσει να βρουν τον εαυτό τους και το δρόμο τους μέσα από το χτίσιμο μια υγειούς σχέσης που βασίζεται στην ξεκάθαρη, ειλικρινή επικοινωνία και στον αλληλοσεβασμό.
Επενδύοντας σε αυτή τη σχέση και μαθαίνοντας μέσα από νέους τρόπους αλληλεπίδρασης και αποτελεσματικής επικοινωνίας μπορούμε:
να απολαμβάνουμε περισσότερο όλα αυτά που μπορεί αυτή η σχέση καθημερινά και μακροπρόθεσμα να μας προσφέρει,
να εξελιχθούμε εμείς οι ίδιοι ως άνθρωποι, ακόμα περισσότερο,
α βοηθήσουμε ουσιαστικά στη διαμόρφωση υπεύθυνων και ισορροπημένων προσωπικοτήτων.
Comments